سخنی با رفقای کمونیست!مبارزات مردمی برای پیروزی قطعی به نیروی شما نیاز دارد!
ا
ما به هیچ وجه راضی نیستیم و افتخار هم نمی کنیم که تنها بخشی از جریان های چپ بودیم که مدتها پیش به ناگزیری و نزدیک بودن چنین شرایطی آگاهی داشته و به دلیل آمادگی نسبی، از لحظه ِ آغازین این مبارزات با مردم و در کنار ایشان بوده ایم. بطوریکه اینک تنها جریان چپ مستقل فعال در این مبارزات می باشیم. ما، بغیر از داشتن اعتبار و کوشش در تأثیرگذاری در میان مراکز متعدد و متنوع تصمیم گیری مردمی ، از طریق انتشار تک برگی «خبرنامه ندا»، به مبارزه علیه سانسور و محدودیت های اطلاع رسانی پرداخته و از طریق پیام های «ندای سرخ» و پیوستن و تبلیغ «جنبش رنگین کمان» کوشش در شکستن انحصار طلبی و هژمونی «تکصدایی»، «تک رهبری» و «تک خواسته ای» در همین مبارزات پوپولیستی نموده ایم و از طریق کار سیاسی با رهبران جنبش های اجتماعی که در بست خود را در اختیار اصلاح طلبان حکومتی قرار داده اند، سعی کرده ایم تا آنها را نیز وادار به طرح خواسته های مشخص شان کنیم و از محدودیتی که رهبران حکومتیِ جنبش سبز به جنبش های اجتماعی تحمیل کرده اند، برهانیم.
تمام این اقدامات را همراه با هدف اصلی کمونیستی خویش، یعنی فعالیت برای سازماندهی و انتقال اصول سوسیالیسم علمی و تشکیل هسته های کمونیستی در کارخانه و محلات کارگری پیش برده و هدف ایجاد فوری حزب طبقه کارگر را در رأس امور خویش قرار داده و ترک نکرده ایم. «ندای سرخ» متشکل از تعداد انگشت شمارِ نیروهای جوان و دانشجویان ما بوده که با زحمت های شبانه روزی خویش و اعتقاد به حقانیت کمونیسم و نقش تاریخی طبقه کارگر، باندازه ی توان خود، جای خالی چپ را در مبارزات روزمره مردمی پر کرده اند.
اما اینک، پس از دو ماه مبارزه مردم علیه حکومت کودتا و دیکتاتوری، و علیرغم رادیکالیزه شدن اکثریت مردم و ارتقا خواسته هایشان به حد «سرنگونی جمهوری اسلامی» و گسترده تر شدن مبارزات به محله ها و پیوستن اقشار جدیدی به این مبارزات، موازنه قوا بین نیروی مردمی و حکومتی مشهود است. نه مبارزات مردمی می تواند حکومت را در هم شکند و نه نیروهای مسلح حکومتی می توانند جنبش را سرکوب کرده و به خانه برگردانند. این شرایط باب طبع اصلاح طلبان حکومتی است که انگیزه شان از این مبارزات، چانه زنی در بالا و گرفتن امتیازاتی از جناح غالب است. در صورتیکه منافع مردم و بر آورده شدن خواسته های حداقلی شان منوط به در هم شکستن دیکتاتوری و بوجود آمدن فضای باز سیاسی برای تمامی مردم و احزاب و سازمان ها و دیدگاه ها، می باشد. برای همین است که اینک، راستگرایان، با توهم ۳۰ سال پیش از قدرت اقتصادی «بازار تهران»، فکر می کنند که با ترتیب دادن یک اعتصاب عمومی و بسته شدن بازار می توانند چرخهای اقتصادی را متوقف کرده و نیروی لازم را برای بر هم زدن موازنه قوا به نفع مبارزات مردمی بدست آورند. اما آنچه که اینها نمی دانند، اینست که بازار اصلی، دیگر در حجره های «بازار تهران» و تبریز و اصفهان و … نیست. بلکه در دفاتر بین المللی و کارخانه های تولیدی و پروژه های فوق میلیاردی انحصاراتی چون سپاه و بنیادها و … متمرکز است. یعنی پشتیبان های واقعی کودتا و دولت احمدی نژاد.
البته، حتی در میان جریانات راست مبارزاتی، این واقعیت نیز مطرح گشته است که بدون حضور طبقاتی کارگران در این مبارزات، و یا حداقل اعتصابات ایشان در صنایع کلیدی نفت و فولاد و … این موازنه قوا به نفع نیروهای مردمی تغییر نخواهد کرد. بنابراین دیر نیست زمانیکه جناح اصلاح طلب هیئت حاکمه از طریق خانه کارگر و شوراهای اسلامی بخواهد کارگران را وارد صحنه سازد. بخصوص که «رهبران» حکومتی کارگران را نیز در کمپ خود دارد. اگر هم تا به حال از این نیرو بهره برداری نکرده است، به دلیل واهمه اش از دخالتگری طبقه کارگر و آشنا سازی آن با اعتراضات خیابانی است. چرا که خواسته های سرکوب شده ی کارگران به حدی فشرده گشته که با جرقه ای شعله ور خواهد گشت و لزوماً در چارچوب اهداف این جناح و کانالهای مورد کنترل آن محدود نخواهد گشت. لیکن، شرایط موازنه قوا با دولت احمدی نژاد ممکن است آنها را وادار به چنین اقدامی سازد. که اگر جناح کودتاچی هیئت حاکمه، آنطور که تا کنون نشان داده است، به حفظ کامل موقعیت خود اصرار ورزد و حاضر به دادن امتیاز به جناح اصلاح طلب نباشد، راهی برای ایشان جز توسل به نیروی کارگران باقی نخواهد گذاشت.
رفقا! ما تمامی نیروهای خود را تا آنجا که داشتیم بالفعل کرده ایم و در میدان داریم. همانطور که می بینید شرایط موجود اقدامات بسیار وسیعتری را از ما می طلبد که ما با نیروهای کنونی خود قادر به پاسخگویی به آن نیستیم. از تمامی شما می خواهیم که اگر در مورد باورها و اهداف خود جدی هستید، و اگر متوجه شده اید که رهبران کنونی با تحلیل ها و رهنمودهای غیر واقعی شان، در چنین شرایط تاریخی ای، شما را خانه نشین و منفعل ساخته اند، با ما تماس گرفته و دست یاری ما را بپذیرید. ما نیازمند ایده ها و راهکارهای جدید و خلاق، و نیروی فیزیکی شما هستیم. نگذارید چنین شرایطی، چون دوران های قبل، بمثابه ی شکستی دیگر برای کمونیسم و چپ در تاریخ مبارزات مردم ایران ثبت شود.
مرگ بر دیکتاتور!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
پیش بسوی تبلیغات و سازماندهی طبقه کارگر!
پیش بسوی استقرار حکومت دمکراسی شورایی، تنها آلترناتیو دمکراتیک!
نظرات