سردار رادان متهم اصلی است: فریبا داوودی مهاجر
دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۸
به همین سادگی. اسم این متخلفان چیست کسی نمی داند. دادگاه آنها کجا و کی برگزار می شود کسی نمی داند. بازداشت شدگان با چه روش هایی شکنجه شدند باز هم کسی نمی داند و مهمتر انکه آمرین اصلی این قبیل اعمال ددمنشانه چه کسانی هستند باز هم کسی نمی داند.
فرار آمرین جرایمی از این دست در ایران به یک امر عادی تبدیل شده است. چنانچه در قتلهای زنجیره ای نیز تعدادی روزنامه نگارو نویسنده و روشنفکردزدیده شده وبه شیوه های مختلف به قتل رسیدند ولی هرگز آمر اصلی معلوم نشد و از چنگال قانون به راحتی گریخت.
به راستی در جمهوری اسلامی، هزاردستان واقعی کیست؟ آمر اصلی کجاست؟ او صاحب چه قدرتی است که در پناه آن دستور قتل و بازداشت و شکنجه صادر میکند و به راحتی می گریزد تا در کمینی دیگر قربانیانی دیگر بگیرد.
در پرونده سوله کهریزک که باید از آن به عنوان شکنجه گاه کهریزک نام برد و امروز جناب سردار رادان به سادگی از بسته شدن آن خبر میدهد، انگار که از تخلفی ساده در یک مکان عمومی صحبت میکند بسیاری جوانان این مملکت تحقیرو شکنجه شده و حتی به قتل رسیده اند.از بسیاری از آنها هیچ اطلاعیه ای در دست نیست و خانواده هایشان در نگرانی به سر میبرندو تعدادی بعد از آزادی در اثر صدمات ناشی از زندان به قتل رسیده اند. شکنجه گاهی که هیچ روزنامه نگار مستقل و یا نهاد حقوق بشری به درون آن راه نیافته است.
آنچه سردار رادان در این اطلاعیه از آن خبر می دهد، بازداشتگاهی است که برای نگهداری موقت با شرایط زیستی سختگیرانه توسط ناجا ساخته شده است که خود این اعتراف جای بررسی و تعمل دارد که اساسا نیروی انتظامی به کدام حق قانونی چنین باز داشتگاهی ساخته است. وجود چنین مکانی دلیلی است مبنی بر اینکه در پرونده این بازداشت گاه شخص رادان نیز باید محاکمه شود؛ وی یکی از متهمین اصلی جنایت های انجام شده است. صحبت های وی به خوبی نشان می دهد که او از وضعیت کهریزک به خوبی با خبر بوده و می دانسته که درون این سوله های مخوف چه می گذرد. او می دانسته که چه بلایی بر سر بازداشت شدگان در کهریزک می آورند. اساسا مگر میشود مسوولیتی مانند رادان داشت و از مکان تحت حفاظت نیروی انتظامی مطلع نبود.
در همین اطلاعیه به شرایط نامساعد زیستی و بهداشتی این زندان که موجبات آزارواذیت بازداشتی ها را فراهم کرده بود اشاره شده است، در حالیکه بازداشتی ها بیش از نارضایتی از سرویس بهداشتی و جای خواب به ضرب و جرح وحتی لخت کردن متهمان و شکنجه های روحی و روانی اشاره کرده اند.
به هر حال آنچه از ظواهر امر بر می آید باز هم نام شکنجه گران و متهمان افشا نخواهد شد و نام و چهره آنها همچنان از ملت پنهان می ماند. سردار رادان فعلا محاکمه نخواهد شد. معلوم نیست چه کسی جوابگوی بلاهایی است که بر سر بازداشت شدگان آمده است. آمر اصلی همچنان برای زیستن،از خون جوانان تغذیه میکند.
این اسامی را نیز علاوه بر نوشتۀ خانم فریبا داوود مهاجر بیاد بسپارید.
اسامی شماری از شکنجه گرانی که تا کنون تعدادی از جوانان ایرانی را زیر شکنجه های وحشیانه در زندان کهریزک به قتل رساند اند. احمدرضا رادان (جانشین فرمانده نیروی انتظامی)،عامریان (عامری) معاون رادان، کشمیری (از دستیاران رادان)،حقی فرمانده گارد ، کومیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک، سروان پاسدار زندی معاون اردوگاه کهریزک ، پاسدار سید موسوی قاتل محسن روح الامینی، افسر پاسدار سید حسینی افسر نگهبان زندان کهریزک و هشت نفر از افراد گارد که با نقاب زندانیان را مورد شکنجه قرار می دادند.
****
پانوشت: بیاد بیاوریم که یک از نجات یافتگان «مرگ گاه کهریزک» گقته است:
در کهریزک همه می زدند، اما سردار لاتان (ببخشید رادان) به نیت کشتن میزد!
نظرات