رسانه ملی

شرح این هجران و این خونِ جگر!

مقایسۀ دوعکس در این نمایۀ بالا حکایتگر تلخیِ نشتری است که بر جان ملت ما نشسته است.
تلخیِ نشتری که حرمت ملتی را به ریشخند نشسته است تا بی شرمانه با تکیه بر سرمایۀ او بتحمیقش کمر بربندد و با فراهم آوردن سرگرمیِ ای از نوع جومونگ ، اورا از اندیشه گری و اندیشه ورزی باز داد.
هنرپیشۀ سریال جومونگ با سرمایه من و تو وبه دعوت رسانه ای که باید صدای من و تو باشد تبلیغ و آوازه گری میشود و «هزار بوقِ میلی» با میکرفون های رنگارنگش تابلو تحمیق را رنگ می آمیزد و بگوش و هوش و چشم شما اماله می شود تا.....
اما، عکس دوم :
میلیون ها حضور داریم تا بگوییم که هستیم
میلیون ها فریاد می زنیم تا خواب غاصبان حقوقمان را برآشوبیم
میلیون ها حقمان را می خواهیم
میلیون ها برای تغییر بنیادین پا به میدان گذاشته ایم
میلیون ها اعتراضیم بر آمیزش نامیمون دین و سیاست
میلوین ها مشتیم تا برآسمان بر شده و فلک را سقف بشکافیم و طرحی نوین و دلخواه را در اندازیم
میلیون هاییم.....
اما رسانه ای که بر سرزمین سرمایۀ ملی ما روییده و با مالیاتهایمان آبیاری می شود، حضور ندارد و انگار به کنفرانس خبریِ خود برپاکرده اش برای «جومونگ» رفته است و یا بوقش را بجای پوشش خبری گردشِ چشمان ندا آقاسلطان و جسد سوختۀ پروانه موسوی، فک شکستۀ محسن روح الامینی و قلب شکافته این و پیکر درهم کوفتۀ آن، برای بانوی محجبۀ مصری بصدا در میآورد!