اعتراف وزیر راه به دزدی علمی

پنجشنبه، ۹ مهر، ۱۳۸۸

به گزارش خبرگزاری ایسنا، حمید بهبهانی با ارسال نمابری به خبرهای مربوط به دزدی علمی خود پاسخ داد.

حمید بهبهانی در نمابر ارسال شده از سوی وزارت راه، آورده است: «برای عموم كارشناسان ارشد و دارندگان پایه دكترا كاملا مبرهن است كه به‌كارگیری قسمتی از مقالات دیگران با ذكر منبع و ماخذ كاملا مجاز بوده و اینجانب كه صاحب بیش از پانصد مقاله علمی هستم نیز بر این مساله وقوف دارم. از آنجاكه این مقاله تلخیصی از یك پایان‌نامه‌ی دكترای حدودا چهارصد صفحه‌ای بوده است و دارای 60 تا 70 رفرنس و مرجع، مقاله‌ی مذكور به تلخیص از آن پایان نامه، در دوازده صفحه خلاصه شده است. لذا تعدد منابع و ماخذ موجب شده است كه اشتباها ذكر نام برخی منابع از قلم بیفتد».

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، بنابراین گفته حمید بهبهانی (استاد پیشین احمدی نژاد) در پاسخ ارسال شده خود اذعان داشته است که در تلخیص مقاله اش از پایان نامه ی دکترای خود، ذکر برخی منابع را فراموش کرده است. با نگاهی ساده به تعریف دزدی علمی (plagiarism) می توان دریافت که در همه دانشگاه ها و مراکز علمی دنیا هر گونه کپی برداری بصورت نقل به مضمون یا نقل قول مستقیم بدون اشاره دقیق و متدولوژیک به منبع، دزدی علمی محسوب می شود.

با این تعریف پذیرفته شده و استاندارد، وزیر راه و ترابری کابینه احمدی نژاد در پاسخ خود به دزدی علمی اذعان نموده است. چرا که پاسخ وی در توجیه ابهام پیرامون دزدی علمی وی، دقیقا مطابق با دزدی علمی در متون و ادبیات دانشگاهی است.

گذشته از آن که حمید بهبهانی به عنوان استاد یک دانشگاه، با این اظهارات بر دزدی علمی خود را صحه گذارده است، اما نکته دیگری که در پس پاسخ او نهفته است بیگانگی او با مسائل علمی و استانداردهای دانشگاهی است.

خبرنامه امیرکبیر