جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران همزمان با کشتار جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ تشکیل شده است.
به گفتهی رئيس جمعیت نامبرده، دکتر بهرام بیگدلی، این جمعیت در ۲۱ سالی که از تشکیل آن میگذرد برای دفاع از حقوق زندانیان سیاسی ایران مراسم گوناگونی برپا و بیانیههای گوناگونی منتشر کرده است.
امسال نیز در روز شنبه، هشتم شهریورماه، برابر با ۲۹ اوت، به مناسبت سالروز کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷، مراسمی در شهر کلن آلمان بر پا شد.
دکتر بهرام بیگدلی در لحظات برپایی این گردهمایی در گفتوگو با دویچهوله از کم و کیف مراسم میگوید:
دویچهوله: لطفا در مورد مراسم امروز توضیح بدهید.
دکتر بیگدلی: امسال بیست و یکمین سالی است که به مناسبت قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به دستور آیتالله خمینی ـ علی رغم اینکه بسیاری از این زندانیها تنها به زندان محکوم شده بودند ـ جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران مراسمی برگزار میکند. این مراسم به طور سنتی با رفتن به سوی رودخانهی راین و سپردن گلهای سرخ به این رودخانه همراه است. امسال یک مناسبت دیگر هم دارد و آن این است که در ماههای اخیر صدها تن از جوانان ایران در خیابانهای تهران و دیگر شهرها کشته شدند یا در زندانها به طور فجیع مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفتند، همانطور که آقای کروبی به آن شهادت دادهاند.
آیا این مراسم تنها در شهر کلن برگزار میشود؟
ایرانیان سالها است که این مراسم را در همهی کشورهای دنیا برگزار میکنند. من گمان
میکنم که از این هفته تا هفتههای آینده این مراسم قطعا در سی تا چهل شهر دنیا برگزار خواهد شد.
در اعلامیهای که به مناسبت برپایی مراسم امروز در شهر کلن انتشار دادهاید، به ویژگی این مراسم اشاره کردید. این ویژگی چیست؟
ویژگی خاص مراسم امروز این است که برای جلب افکار عمومی حدود ۲۰ تا ۳۰ تن از هموطنان ما از زن و مرد با در دست داشتن عکس اعدامشدهها و کشتهشدگان جوان بر روی زمین دراز کشیدهاند و این موجب توجه بسیار افکار عمومی شده است.
چه تعداد در مراسم امروز شرکت کردهاند؟
مجموعا حدود ۳۰۰ نفر.
تأثیر برگزاری چنین مراسمی بر افکار عمومی چیست؟
ما در وهلهی اول به خاطر وظیفهی وجدانیمان به عنوان مدافعان حقوق بشر این کار را انجام میدهیم. یعنی اگر هیچ کس هم به قتل عام صدها نفر در آن زمان و همچنین در ماههای اخیر توجه نکند، ما اعتراض خواهیم کرد. اما آنها توجه خواهند کرد و مجموعهی حرکات ما در خارج از کشور هست که موجب میشود که مسایلی مانند کشته شدن ندا و موارد مشابه بسیار بیشتر از سال ۶۷ در مرکز توجه افکار عمومی جهان قرار بگیرد. البته اصل مسئله رشادت و مبارزات جوانان آزادیخواه ایرانی است که شادیبرانگیز است.
مصاحبهگر: فریبا والیات
تحریریه: بهرام محیی
دویچه وله
نظرات