گفتم، گفت 2

گفتم: اکثریت خبرگان که از رهبری حمایت کردند!

گفت: مگر انتظار داشتی از ملت حمایت کنند؟

گفتم:نه! انتظار نداشتم از ملت حمایت کنند. ولی با این همه غنچه ای که جناب رهبری ترکاند دیگر بنظر نمی رسید شیوخ، جسارت دفاع از او را داشته باشند!

گفت: ساده ای ها!این ها بدلیل قطر بیش از حدِ شکمشان ، حتا نوکِ دماغشان را نمی توانند ببنند، تا چه رسد به این که بخواهند بفردایشان بیندیشند.

گفتم: ولی بهر حال این همه خروش و غوغا و مبارزۀ جانانه را که می توانستند ببینند و بشنوند!

گفت: بابا دلت خوشه ها؟ اینها نه چشم دارند که ببینند و نه گوش که بشنوند. مائده ای از آسمان فرو افتاد و صاف و سیخکی سه قاپ نشست تو سفرۀ این جماعت. پس از آن بود که جمله دریافتند همگی از پیروان آخوند قرائتی هستند که معتقد بود: اگر 5 زار بزاری کف دست یک آخوند بزور شمشیرذوالفقار و قدرت الهی هم نمیشه از کفش خارج کنی! تا چه رسد به گرد و غبارِ این همه ناز و نعمت بی حساب و کتابی که از برکت سرِ انقلاب اسلامی، بر ریش و عبا و قبای اینان نشست.

گفتم:در بیانیۀ آقایان خبره، انگار نه انگار که عصر عصرِ ارتباطات و انفور ماتیک است و هر فرد انسانی جهانی است با حق و حقوقِ معین و در پیوندِ با دیگر آحادِ اجتماعی. دوباره همان لاطائلات کهنه ومندرس مندرج در قانون اساسیِ عهد بوقی. دوباره همان شعارهای موهوم عصر پارینه سنگی و خدا کردنِ ولایت مطلقۀ فقیه! و این که آرای چهل میلیونی و ارادۀ توفانیِ 25 خردادی باد هوا!

گفت:توفان باید از تهاجم باز نایستد تا در جایی از تاریخِ این سرزمین پا بر زمین گذارد.

* راست می گفت. توفان در راه است!