اسلامی کردن علوم انسانی و اجتماعی: پروژه‌ای ناممکن

به قلم : مجید محمدی

تاریخ انتشار مقاله 30/09/2009 به روز شده 30/09/2009 08:03 TU

با بازگشایی دانشگاه‌ها و کلید زدن اپیزود دیگری از جریان اسلامی کردن دانشگاه‌ها و علوم انسانی و اجتماعی، موج تازه‌ای از بازنشسته کردن اساتید علوم انسانی و اجتماعی یا نگذاشتن درس برای آنان که وفاداری خود را به هیئت حاکمه اعلام نکرده‌اند آغاز شده است. اگر رژیم در دانشگاه پایگاه محکمی ندارد و تنها با دانشجویان بسیجی و ماموران حراست به اداره‌ی آنها می پردازد چرا علوم انسانی و اجتماعی و اساتید ‌آنها بیش از علوم دیگر در معرض حمله قرار می گیرند؟
آرم دانشگاه تهران

حضور پر رنگ جنبش دانشجویی در جنبش سبز و مخالفت صریح اکثر دانشجویان با حکومت خودکامه و اقتدارگرا بدانجا انجامید که ایدئولو‌گ‌های حکومت برای ریشه یابی اعتراضات و نیز احیای طرح اسلامی کردن دانشگاه‌ها به موضوع اسلامی کردن علوم انسانی دوباره رجوع کنند. در کنار رشد جمعیت شهری تا هفتاد درصد جمعیت کشور، رشد ارتباطات (حدود 20 میلیون تلفن همراه و 20 میلیون تلفن ثابت)، بالا رفتن سطح سواد تا 85 درصد و گسترش رسانه‌ها (تا حدود 50 درصد دسترسی به تلویزیون‌های ماهواره‌ای و حدود 35 درصد دسترسی به اینترنت)، افزایش تعداد دانشجویان همواره به عنوان یکی از زمینه های جدی توسعه‌ی اجتماعی و فرهنگی کشور و عامل مطالبه‌ی توسعه‌ی سیاسی یاد می شود. داروی حکومت برای پیش گیری از مطالبات مربوط به مشارکت و رقابت سیاسی در این حوزه همواره اسلامی کردن مراکز آموزشی بوده است. ادامه مطلب در سایت رادیو فرانسه:


فروید، هگل، وبر

اسلامی کردن علوم انسانی و اجتماعی: پروژه‌ای ناممکن


نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

روح الله حسنی شهپر فرمانده چماقداران عملیات شهرک غرب تا میدان ولیعصر

هاردا مسلمان گورورم قورخورام

مسعود صدر السلام این نام فراموش نشود! : امیرفرشاد ابراهیمی