مسعود صدر السلام این نام فراموش نشود! : امیرفرشاد ابراهیمی

وطن

شعری از میزا معجز شبستری شاعر آذربایجان

نيچون آه ايله دين اي بلبل نالان وطن

يادووا دوشدي مگر حال پريشان وطن

خس و خاشاك باسيب گلشني گل لر ساراليب

نيه بو حاله قاليب بس بو گلستان وطن

نه ياتيبسان آييل اي ملت بيچاره آييل

ساتير آخر وطني دشمنه اعيان وطن

در و ديواريني قان ايله ييب الوان اي داد

نه غم انگيزدي يارب بو شبستان وطن

بالش نازه قويوب باشووي ناز ايلمه دور

سوروني قورد داغيدار يوخلاسا چوپان وطن

اجنبي ملكي دولوب بي سر و پا ملته

نيه يا رب بئله خوار اولدي عزيزان وطن

دشمن علميله بيزي ايله دي حمال اؤزونه

كيم ذليل اتدي بيزي ؟ جهل ، آ مسلمان وطن

وطنيز جسم دي سيزده وطنه جان كيمي سيز

راضي اولمون قالا جانسيز وطن اي جان وطن

وئره ليم ال اله تحصيل كمال ايليه ليم

خواب غفلتدن آييلسين گره ك اخوان وطن

اولمايوب شاد اوزي گولميوب افسوس ، افسوس

او زماندان كي اولوب ’’ معجزه ’’ ايران وطن !!!!


برگردان فارسی

ای بلبل نالان وطن چرا آه میکشی؟
مگر بیاد حال پریشان وطن افتاده ای؟
گلشن را خس و خاشاک گرفته و گلها پژمرده اند
چرا گلستان وطن به این روز افتاده است؟
ملت بیچاره چرا خوابیده ای بیدار شو
اعیان وطن دارند کشور را به دشمن میفروشند
در و دیوارش را با خون الوان کرده اند
خدایا این شبستان وطن چقدر غمگین شده است
سرت را روی بالش ناز نگذار و برخیز
اگر چوپان بخوابد گله را گرک از هم میپاشد
ملک اجنب از ملت بی سر و پا پر شده است
خدایا این عزیزان وطن چرا اینگونه خوار گشته اند
دشمن با اتکا به علمش ما را حمال خودش کرده است
ای مسلمانان این جهل است که ما را ذلیل کرده
وطن جسم شماست و شما جان هستید
ای جانان وطن راضی نشوید که وطن بی جان بماند
دست بدست هم بدهیم و تحصیل کمالات کنیم
برادران وطن باید از خواب غفلت بیدار شوند
افسوس که "معجز" شاد نشده و نخندیده
از زمانی که ایران برایش وطن شده است