نامۀ یک شهروند ایرانی ارمنی به احمدی نژاد: تابناک
نامۀ یک شهروندِ ایرانیِ ارمنی به احمدی نژاد
یک شهروند داغدارِ ارمنیِ ایران در نامه ای سرگشاده که برای تابناک ارسال کرده است، آورده است:
نامۀ سرگشاده به رئیس جمهور
بنام پروردگار
جناب دکتر احمدی نژاد،
ریاستِ محترم جمهوریِ اسلامی ایران،
با سلام،
سه روز از واقعۀ جانگدازِ سقوط هواپیمای متعلق به ناوگانِ هواپیمایی «کاسپین» که عازم ایروان پایتخت ارمنستان بود، گذشته است؛ واقعه ای كه جان 168 انسان بيگناه را گرفت و بدن هاي پرپر شده ي آنها را در دشت های قزوین پراکنده کرد؛ واقعه اي كه خانواده هاي بيشماري را براي هميشه سوگوار و داغ دار ساخت؛ واقعه ای که مسئولیتش مطابق عرف بين الملل، مستقيماً بر عهده اين خطوط هواپيمايي، سازمان هواپيمايي و نيز وزارت راه وترابري كشور مي باشد.
اما آنچه مرا به نوشتن اين سطور واداشته است، بي تفاوتي مشخص دولت در در قبال این فاجعه است.که احساسات عمیق من را بعنوان یک ایرانیِ ارمنی که بیش از ده تن از بستگان و خویشاوندان و آشنایان خود، و تیم ملی نوجوانان کشورش را در این واقعه از دست داده است جریحه دار می کند.
اگرچه فقط 7 نفر از مسافران بخت برگشته ي اين پرواز نابازگشت غیر ایرانی بودند (فقط 5 شهروند ارمنستانی و 2شهروند گرجستاني)، اما رئيس جمهور ارمنستان که در این واقعه کشورش فقط نقش مقصد پرواز 25 تیرماه را بر عهده داشته است؛در سراسر کشورش 3 روز عزای عمومی اعلام کرد.
به عبارتی دیگر، پرچم های جمهوری ارمنستان در سراسر نقاط دنیا از جمله تهران، در عزای جانباختگان این پرواز -161 شهروند ایرانی- نیمه افراشته شدند، در حالی که صدا و سیمای کشورمان همچنان به پخش برنامه های عادی خود (از جمله فیلم های کمدی و برنامه های شاد) ادامه می داد!
«رئیس جمهور کل ملت ایران» پرسش من بعنوان یک ایرانیِ ارمنی از شما این است که آیا شما فکر می کنید فقط انتشار یک پیام تسلیت رسمی قادر است از داغِ خانواده های قربانیان بدون قبر مانده و نیز بار مسئولیت دولت در قبال این فاجعه بکاهد؟
چرا بايد جمهوري ارمنستان و رئيس جمهورش را داغدار و دلسوز براي شهروندان خود بدانم؟ آیا اصلا رسانۀ ملی می داند چرا و چگونه برای شهروندان خود عزاداری کند؟
چگونه من خواهم توانست از اين پس به ايراني بودن خود ببالم؟
با کمال احترام
یک شهروند ارمنیِ ایران
28 تیر ماه 1388
یک شهروند داغدارِ ارمنیِ ایران در نامه ای سرگشاده که برای تابناک ارسال کرده است، آورده است:
نامۀ سرگشاده به رئیس جمهور
بنام پروردگار
جناب دکتر احمدی نژاد،
ریاستِ محترم جمهوریِ اسلامی ایران،
با سلام،
سه روز از واقعۀ جانگدازِ سقوط هواپیمای متعلق به ناوگانِ هواپیمایی «کاسپین» که عازم ایروان پایتخت ارمنستان بود، گذشته است؛ واقعه ای كه جان 168 انسان بيگناه را گرفت و بدن هاي پرپر شده ي آنها را در دشت های قزوین پراکنده کرد؛ واقعه اي كه خانواده هاي بيشماري را براي هميشه سوگوار و داغ دار ساخت؛ واقعه ای که مسئولیتش مطابق عرف بين الملل، مستقيماً بر عهده اين خطوط هواپيمايي، سازمان هواپيمايي و نيز وزارت راه وترابري كشور مي باشد.
اما آنچه مرا به نوشتن اين سطور واداشته است، بي تفاوتي مشخص دولت در در قبال این فاجعه است.که احساسات عمیق من را بعنوان یک ایرانیِ ارمنی که بیش از ده تن از بستگان و خویشاوندان و آشنایان خود، و تیم ملی نوجوانان کشورش را در این واقعه از دست داده است جریحه دار می کند.
اگرچه فقط 7 نفر از مسافران بخت برگشته ي اين پرواز نابازگشت غیر ایرانی بودند (فقط 5 شهروند ارمنستانی و 2شهروند گرجستاني)، اما رئيس جمهور ارمنستان که در این واقعه کشورش فقط نقش مقصد پرواز 25 تیرماه را بر عهده داشته است؛در سراسر کشورش 3 روز عزای عمومی اعلام کرد.
به عبارتی دیگر، پرچم های جمهوری ارمنستان در سراسر نقاط دنیا از جمله تهران، در عزای جانباختگان این پرواز -161 شهروند ایرانی- نیمه افراشته شدند، در حالی که صدا و سیمای کشورمان همچنان به پخش برنامه های عادی خود (از جمله فیلم های کمدی و برنامه های شاد) ادامه می داد!
«رئیس جمهور کل ملت ایران» پرسش من بعنوان یک ایرانیِ ارمنی از شما این است که آیا شما فکر می کنید فقط انتشار یک پیام تسلیت رسمی قادر است از داغِ خانواده های قربانیان بدون قبر مانده و نیز بار مسئولیت دولت در قبال این فاجعه بکاهد؟
چرا بايد جمهوري ارمنستان و رئيس جمهورش را داغدار و دلسوز براي شهروندان خود بدانم؟ آیا اصلا رسانۀ ملی می داند چرا و چگونه برای شهروندان خود عزاداری کند؟
چگونه من خواهم توانست از اين پس به ايراني بودن خود ببالم؟
با کمال احترام
یک شهروند ارمنیِ ایران
28 تیر ماه 1388
كدخبر: ۵۶۲۰۶
تاريخ انتشار: ۲۸ تير ۱۳۸۸ - ۱۲:۰۶
تاريخ انتشار: ۲۸ تير ۱۳۸۸ - ۱۲:۰۶
نظرات