تحریم انتخابات

تحریمِ انتخابات


پرسیدم: از کجایی؟ ای صاحبِ کرامات
گفتا: ز شهرِ بیداد ممنوع از ملاقات

گفتم: شنیده ای تو؟ بازارِ آزمون است
گفتا: یواش جانا، بشنو ز من اشارات

گفتم که داوخواهان پرگوی تر ز طوطی
گفتا که: دلقکانند دلبسته ی اَمارات

گفتم: ز چار جانب بر مغزِ خلق کوبند
این دلقکانِ مکار با بوق و قیل و قالات

گفتا که: بی خیالش، مردم به «گوز گیرند »*
این یاوه های بی پای، بی پایه این خیالات

گفتم: دمی نظر کن، یا لحظه ای گذر کن
در شهر و کوی و برزن، یا دفتر و ادارات

گفتا: خبر نداری یا شیوه می زنی تو؟
آوازِ لنترانی است این زوزه ی شغالات

صندوق رای اینان البته شیک و پیک است
جان می دهد «ولاکن» از بهرِ دفعِ حاجات

گفتم:که مردمانند بر بام و کوی و ایوان!
گفتا: در انتظارند از بهرِ انفجارات

«آلترناتیوِ» ما کو؟ تا ره بما نماید
زین دوزخِ شقاوت تا اوج انقلابات!

گفتم: بخواب رفته ست «آلترناتیوِ» مردم
یا مانده گیج و مبهوت در بحرِ اشتباهات

گفتا: که فرصتی بود تا صف به صف نماید
راه حقوقِ مردم از چاله­ ی مکافات

گفتم: که حرفِ آخر؟
تکلیفِ مردمان چیست؟
گفتا: درشت بنویس:
تحریمِ انتخابات!

بازنویسی خرداد 1388
Yavar.ostvar@gmail.com


* - به گوز گرفتن در گویش اراکی به معنی مسخره و ریشخند
کردن و هندوانه زیر بغل کسی گذاشتن است.