فتوای درستِ آقای منتظری و طرحِ یک پرسش

فتوای درست آیت الله منتظری و طرح یک پرسش

آقای سید حسینعلی منتظری، «امید امت و امامِ» سابق، که در پیِ جنگ قدرت از عرش به فرش تبعید شد، روز گذشته بدرستی اعلام کرده است که اعتراف گیران (منظور باند خامنه ای و «از نظر من کلِ نظام جمهوریِ اسلامی») مجرمند و باید مجازات شوند.
آنطور که در سایت آقای کدیور آمده، آقای منتظری نوشته است که مردم ایران "از حقیقت این اعترافات که نمونه های آنها در تاریخ حکومت های فاشیستی و کمونیستی ثبت است" آگاهی دارند و به مسئولان هشدار داده است که "آمر و متصدی و مباشر گرفتن این گونه اعترافات و مصاحبه های دروغ، گناهکار و مجرمند و شرعا و قانونا مستحق تعزیر خواهند بود". (منبع خبر، بی بی سی شنبه 20 تیر ماه 1388)
بیاد بیاورید اعتراف گیری های وسیعی که از بقول متصدیان اینان و در زمانی که آقای منتظری امید امت و امام و ولیعهدِ آقای خمینی بودند، از اسیران زندانی بویژه از رهبران حزبِ توده ی ایران که دستِ کم متوسطِ سنشان بیش از شصت و پنج سال بود، گرفته و بر مبنای آن حکم صادر کردند.
بی شک کسی نمی تواند «متصدی و مباشر بودنِ» آقای منتظری را در آن مقطع زمانی انکار کند. و یا دست کم بر این واقعیت که حضرتشان از آنگونه «اعترافات و مصاحبه های دروغ» با خبر بودند و یا پس از پخشِ آن ها با خبر شدند.
مردم ایران بدون تردید همانگونه که موضع گیریِ درست و انسانیِ نامبرده را در مقطع قتل عامِ زندانیان سیاسی، ستوده و ارج می نهد، حق دارد که از ایشان بپرسد: که آیا شما بعنوان مباشر، متصدی و مطلع صاحب نفوذ و قدرت در اعترافات آن زمان، خود را مستوجبِ کدام مجازات می دانند؟ آیا مستحقِ «تعزیر» خواهند بود؟
این پرسش از این زاویه مطرح می شود که آقای منتظری خود با صراحت و بدرستی می گوید: گیرندگانِ این گونه اعترافات و مصاحبه های دروغ، گناهکار و مجرمند و شرعا و قانونا مستحقِ تعزیر خواهند بود. امیدواریم که «مرگ فقط برای همسایه خوب نباشد!»