سنبه ی پر زورِ مردم

سنبه­ ی پر زور مردم

سنبه گر پر زور گردد شیخنا جا می زند
در پیِ سوراخِ موشی سر به هر جا می­زند

از سریرِ عرشِ اعلا می خزد تا زیر فرش
پشتِ پا بر دنبه­ ی آخوند و ملا می­زند

یا رود در چاله­ ای همسانِ صدام لئیم
یا چو روباهی گریزان سر بصحرا می­زند

می­کند عمامه­ اش را می­تراشد ریش و پشم
طفلکی در جمع آدم­ خویش را جا می­زند

خلق چون برخیزد و آهنگِ سالاری کند
مُهرِ خود بر تارکِ امروز و فردا می­زند

سنبه­ ی امروز رستاخیز و شورِ توده­ هاست
گر چه این روباهِ نادان راهِ حاشا می­زند

گر بکوبد خلق محکم کله­ ی این اژدها
مار و کژدم در رود، افعی به مأوا می­زند

رقص می­ باید کنون ملا به سازِ مردمان
قر بیا! این بار چون آهنگِ چا چا می­زند

گر فرو افتد ز بامِ کِرّ و فرّش این ولی
هر ولی­ ی دیگری هم بی­ گمان جا می­زند

نیمه­ی دوم خرداد1388

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

مسعود صدر السلام این نام فراموش نشود! : امیرفرشاد ابراهیمی

روح الله حسنی شهپر فرمانده چماقداران عملیات شهرک غرب تا میدان ولیعصر

هاردا مسلمان گورورم قورخورام