سنبه ی پر زورِ مردم

سنبه­ ی پر زور مردم

سنبه گر پر زور گردد شیخنا جا می زند
در پیِ سوراخِ موشی سر به هر جا می­زند

از سریرِ عرشِ اعلا می خزد تا زیر فرش
پشتِ پا بر دنبه­ ی آخوند و ملا می­زند

یا رود در چاله­ ای همسانِ صدام لئیم
یا چو روباهی گریزان سر بصحرا می­زند

می­کند عمامه­ اش را می­تراشد ریش و پشم
طفلکی در جمع آدم­ خویش را جا می­زند

خلق چون برخیزد و آهنگِ سالاری کند
مُهرِ خود بر تارکِ امروز و فردا می­زند

سنبه­ ی امروز رستاخیز و شورِ توده­ هاست
گر چه این روباهِ نادان راهِ حاشا می­زند

گر بکوبد خلق محکم کله­ ی این اژدها
مار و کژدم در رود، افعی به مأوا می­زند

رقص می­ باید کنون ملا به سازِ مردمان
قر بیا! این بار چون آهنگِ چا چا می­زند

گر فرو افتد ز بامِ کِرّ و فرّش این ولی
هر ولی­ ی دیگری هم بی­ گمان جا می­زند

نیمه­ی دوم خرداد1388

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

روح الله حسنی شهپر فرمانده چماقداران عملیات شهرک غرب تا میدان ولیعصر

هاردا مسلمان گورورم قورخورام

مسعود صدر السلام این نام فراموش نشود! : امیرفرشاد ابراهیمی